hatemün nebiyyin hangi peygamber için kullanılan bir sıfattır

Yağmur dere, nehir, kaynak, kuyu, deniz ve kar suları, mâ-i mutlaktır. Mâ-i mutlak, namaz abdesti ve gusül (boy) abdesti almak için kullanılır. Mâ-i mutlak hem temizdir, hem temizleyicidir. (İbn-i Âbidîn) MÂ-İ MÜSTA’MEL: Kullanılmış su. Abdest ve guslde (boy abdestinde) yâhut kurbet olarak kullanılan su. 7 bir peygamber' için 10000+ sonuç. 7. Bir Peygamber Tanıyorum: Hz. İbrahim (a.s.) Eşleştir Mustafayildirimdkab tarafından Talmudun aynı yerinde, Hıristiyanlarla Mecusiler mukayese edilir; bir rabbinin bir Be-Abadan'a (Mecusi mabedi) giremeyeceği , özellikle bir Be-Nizrefe'ye (Hıristiyan mabedi) hiç girmemesi gerektiği, bunun karşılığında sıradan bir Yahudinin bir Be-Nizrefe'ye giremiyeceği, fakat bir Be-Abadan'a girebileceği hükmü verilir (TB YusufSuresi - Elmalılı Hamdi Tefsiri. 1-2- Elif, Lâm, Râ. (Bunun anlamı için Yunus ve Bakara Sûrelerinin ilk âyetlerine bakınız.) Allah bilir, bakınız ağızlarından tek tek çıkan o hece harfleri nasıl ilâhî sırlarla doludur. Bunlar, bu hece harfleri veya bu harflerle başlayan bu sûre, o mübin kitabın âyetleridir. Sepetinizde(0) Adet Ürün Bulunmaktadır. Toplam. Sepete Git Site De Rencontre Gratuit Badoo Inscription. Mayıs 30, 2022 Nübüvvetin lügat anlamı “haber vermek, iletmek” geçiyor. Dini literatürde ise “elçilik görevi” olarak kabul ediliyor. Kısaca özetlemek gerekirse nübüvvet dilimize peygamberlik görevi olarak geçmiştir. Contents1 Nübüvvetin önemi nedir?2 Nübüvvet makamı ne demek?3 Hatm i insan ne demek?4 Peygamberligin insanlık için önemi nedir?5 Peygamberlere niçin gerekseme var?6 Nübüvvet ne demek 7 derslik?7 Nübüvvet mührü ne yazıyor?8 Peygamberliğin işareti nedir?9 Gülhatminin anlamı nedir?10 Hatimin Nebiye hangi peygamber için kullanılan bir sıfattır?11 Hatemün Nebiyyin hangi peygamberdir? Nübüvvetin önemi nedir? Bu itibarla nübüvvet, Tanrı ile insan arasındaki iletişimi elde eden dinin temel müesseselerinden biridir. Tanrı, inanç edip iyi davrananları müjdeleyen, inkâra saplanarak fena davrananları uyaran nebiler, resuller göndermiştir. Peygamberlerin aslolan görevleri, insanları dünya ve ahiret mutluluğuna ulaştır maktır. Nübüvvet makamı ne demek? Nübüvvet Makamı Farsça’da ve Türkçe’de peygamber olarak çeviri edilen bu kelimenin, Kur’ân literatüründeki anlamı ise, yüce Tanrı’tan çeşitli şekillerde vahiy alan ve ortada başka bir insanoğlunun aracılığı olmaksızın Tanrı’tan haber getiren haberci anlama gelir. Hatm i insan ne demek? Kur’ân-ı Kerîm’de hatm -i nübüvvet tabiri yer almamakla beraber Hz. Peygamber için kullanılan “hâtemü’n-nebiyyîn” terkibi el-Ahzâb 33/40 onun Tanrı’ın resulü ve nebîlerin sonuncusu bulunduğunu açık şekilde belirtmektedir. Peygamberligin insanlık için önemi nedir? Peygamberlik müessesi oldukça önemlidir şu sebeple Peygamberler insanlara Tanrı’ın emirlerini açıklarlar. Sözgelişi Kuranı Kerimde namazın farz olduğu yazılıdır fakat {nasıl} yazılacağını peygamber efendimiz açıklamıştır. Peygamber, Cenâb-ı Hakk’ın razı olduğu insan modelidir. Ve peygamber, ismet sıfatına haizdir. Peygamberlere niçin gerekseme var? Bireysel ve toplumsal mutluluğu temin edecek ilke ve prensiplerin insanlara öğretilmesi için peygamberlere gerekseme vardır. Dünyaya sınav için gönderilen insanoğlunun, kullukla görevli tutulması için Tanrı’ın buyruk ve yasakları mevzusunda bilgilendirilmesi gerekir. Bunun için de peygamberlere muhtaçtır. You might be interested Antropolog Ne Demek?En iyi çözümNübüvvet ne demek 7 derslik? Nübüvvet kelimesi peygamberlik anlamına gelen bir terimdir. Bu terim bilhassa İslami açıdan bilhassa Hz. Muhammed özetleyen bir sözcük olarak öne çıkıyor. Nübüvvet mührü ne yazıyor? Ömer ve öteki sahabîler tarafınca da nakledilmektedir. Üç satırdan ibaret bu istif yazının alttan yukarıya doğru okunuşu محمد رسول الله [Muhammed Resulüllah]’dır. Tüm bu bilgilere dayanarak Peygamberimizin yüzüğünü ve mührünü temsili bir resmini yazının başlangıcında görebilirsiniz. Peygamberliğin işareti nedir? Nübüvvet, Arapça peygamber anlamına gelen nabi’ sözcüğünün vezninde masdardır. Nübüvvet Mührü ise peygamberlik mührü olarak nitelendirilebilmektedir. Gülhatminin anlamı nedir? i. Fars. gul ve Ar. ḫaṭmі’den Ebegümecigillerden, bahçelerde oldukça yetişen, yaz sonunda bolca ve değişik renklerde çiçekler açan, tohumlarla üretilen, balgam söktürücü, boğaz ve bâdemcik iltihaplarını giderici hassalara sâhip, bir yada oldukça senelik dayanıklı nebat. Althaea rosea. Hatimin Nebiye hangi peygamber için kullanılan bir sıfattır? Hatem-ül Enbiya yalnız peygamber efendimiz Hz. Muhammed için kullanılır. Hatemün Nebiyyin hangi peygamberdir? Kur’an-ı Kerim, elçi olarak gönderilen Hz. Muhammed’i “ Hatemün – Nebi ” olarak tanıtır. Kısaca nebilerin sonuncusu… “Hatem” sözlükte birkaç anlama gelir. Oluşturulma Tarihi Mayıs 11, 2020 1448Bazı kişileri, nesnelerin, canlıların özelliklerini belirten, tanımlayan sözcükler sıfatlardır. Kuran’da da Allah birçok farklı yerde birçok sıfat kullanmıştır. Kuran’da kullanılan sıfatlardan biride Üsve-i Hasene’dir. Üsve-i Hasene ne demektir? Üsve-i Hasene örnekleri nelerdir? Sizler için tüm detayları Hasene Kuran-ı Kerim’de Allah’ın Allah Resulü Hz. Muhammed için kullanılan bir sıfattır. Reullah kişiliğine dair bir özelliğini belirtmek ve vurgulamak için kullanılmıştır. Kuran-ı Kerim’de kullanılan bu sıfat ile sıfatın doğruluğu Allah tarafından tescillenmiştir. Üsve-i Hasene Nedir? Ahzab Suresinin 21. Ayetinde Allah “Üsve-i Hasene” kullanmıştır. Üsve-i Hasene’nin anlamı güzel örnektir. Allah Resulallah güzel örnek olduğu için bu yönünü vurgulamıştır. En alt kademede bulunan insandan, en üst kademede bulunan insana kadar bütün insanlık için Allah Hz. Muhammed örnek insan olarak tanımlamıştır. Bu Allah’ın bir mucizesidir. Öyleki asırlar önce yaşamış ölmüş olan bir insanda, cahiliye döneminin insanı da, Resulallah asırlar sonraki bir insan da dahil olmak üzere tüm insanlara örnek bir şahsiyettir. Resulallah zirvede olan bir insan olduğu bir kez daha gözler önüne serilmektedir. Resulallah terbiyesinden geçmiş olan zalim, katı yürekli, kız evladını diri diri öldüren bir babanın yumuşacık kalbe sahip, gözünden yaşlar akan, pişman ve yüreği merhamet dolu bir insana dönüşüyor. Örnek bir şahsiyet olan Resulallah örnek alan hiçbir insanın huzuru kaçmıyor, Allah’ın rızasını kazanıyor. Üsve-i Hasene Anlamı ve Örnekleri Üsve-i Hasene; güzel örnek, rehber kişi, örnek olan kişi anlamına gelmektedir. Üsve-i Hasene örnekleriHz. Muhammed yol üzerinde bulunan taş, diken gibi maddeleri yol ortasından kaldırıp kenara koyması bir Üsve-i Muhammed gördüğü kişiler için iyiliği emretmesi ve kötülükten sakındırması bir ÜSve-i Muhammed kimseye haksızlık etmemesi ve kimsenin malına hiçbir şekilde göz dikmemesi bir Üsve-i Muhammed kimseyi incitmemesi, şaka yolu ile bile olsa kimsenin kalbini kırmaması, kimseye kötü söz söylememesi ve kimseye kötülük etmemesi bir Üsve-i Muhammed öfkesini yutması, affedici olması bir Üsve-i Hasenedir. Sorunu TaratKitaptan resmini çek hemen cevaplansın. nirvanaGündem1 ay önce0 Cevap42 KezKocaeli üniversitesi yaz okulu açılan dersler 2022 sorusunun cevabı nedir? Soru Ara? den fazla soru içinde arama YazBilgilendirme 2022 yılı YKS, AÖF, AUZEF, ATA-AÖF, AÖL, LGS, AÖO, AÖIHL-MAÖL, YDS, TUS, MSÜ, ALES, KPSS, İSG, YKS, DGS, EUS, TYT, AYT, ADES, ADB, Amatör Denizcilik Eğitimi Sınav takvimleri belli olmuştur. Favorilere Eklendi Favorilere eklemek istediğinizden emin misiniz? Eklerseniz bu sayfaya favoriler sayfasından erişebilirsiniz. Giriş Yap Ücretsiz hesap aç Kayıt Ol Şifre Kurtarma Başarılı İşleminiz başarıyla kaydedilmiştir. Bilgilendirme Çerez Politikası Sitemizi kullanarak; Çerez Politikamızı, Gizlilik Politikamızı ve Hizmet Şartlarımızı okuduğunuzu ve anladığınızı kabul edersiniz.. Başarılı.. Kopyalandı.. Sözlükte "bir şeyi tamamlayıp sona erdirmek; mühürlemek" anlamlarına gelen hatm ile "Allah'tan haber verme" mânasındaki nübüvvet kelimelerinden oluşan hatm-i nübüvvet hatmü'n-nübüvve tamlaması Allah ile kulları arasındaki elçilik görevinin sona erdiğini belirtir. Hatm-i nübüvvet İslâm öncesi dinlerde de söz konusu edilmiştir. Yahudilik'te Malaki'nin son peygamber olduğuna inanılır. Bununla birlikte bu dinin kutsal metinlerinde yeni bir peygamberin geleceğine işaret eden ifadeler de meselâ bk. Tesniye, 18/18; Malaki, 3/1; 4/5 mevcuttur bk. BEŞÂİRÜ'n-NÜBÜVVE. Hıristiyanlık'ta Hz. Îsâ'nın beklenen Mesîh olduğuna inanıldığı için ondan sonra bir peygamberin gelmeyeceği kabul edilir. Ancak Ahd-i Cedîd'de Îsâ'nın, "Ben de babaya yalvaracağım ve o size başka bir parakleti, hakikat ruhunu verecektir, tâ ki daima sizinle beraber olsun" Yuhanna, 14/15-16 şeklindeki ifadeleri, Hz. Îsâ'dan sonra başka bir peygamberin geleceği şeklinde yorumlanmıştır bk. FARAKLİT. Maniheist literatürde "son peygamber" mânasını taşıyan tabirler kullanılmıştır. Mani, Îsâ'nın müjdelediği kurtarıcının kendisi olduğunu iddia etmiş ve Maniheist metinlerde, en son peygamber olduğuna işaret etmek için onun hakkında "peygamberlik mührü" anlamına gelen ifadelere yer verilmiştir Stroumsa, VII [1986], s. 68-69. Kur'ân-ı Kerîm'de hatm-i nübüvvet tabiri yer almamakla birlikte Hz. Peygamber için kullanılan "hâtemü'n-nebiyyîn" terkibi el-Ahzâb 33/40 onun Allah'ın resulü ve nebîlerin sonuncusu olduğunu açık şekilde belirtmektedir. Âyette geçen ve Âsım kıraatine göre "hâtem" olarak okunan kelime çoğunluğun kıraatinde "hâtim" şeklinde okunmaktadır. Ancak Taberî'nin de belirttiği gibi her iki okuyuşta da kelime "peygamberlerin sonuncusu" mânasındadır Câmiʿu'l-beyân, XXII, 16. Müfessirler, aynı âyetin başında yer alan, "Muhammed sizin erkeklerinizden hiçbirinin babası değildir" cümlesini, genellikle yahudilerde görüldüğünün aksine nübüvvetinin babadan oğula intikal etmediğine, dolayısıyla yeni bir peygamber beklentisi içinde bulunulmaması gerektiğine bir işaret saymışlardır hatm-i nübüvvete dolaylı olarak işaret ettiği öne sürülen âyetler için bk. Literatür. Hadis kaynaklarında yer alan çeşitli rivayetlerde belirtildiğine göre Hz. Peygamber nebîlerin sonuncusu olduğunu, risâlet ve nübüvvetin kendisiyle sona erdirildiğini açıklamış meselâ bk. Müsned, II, 412; III, 266; Buhârî, "Menâḳıb", 18; Müslim, "Mesâcid", 5, "Îmân", 327; bu arada kendisini, bütün bölümleri ikmal edilip yalnız bir tuğlası eksik kalan güzel bir sarayı tamamlayan tuğlaya benzetmiş, böylece başka bir peygambere ihtiyaç kalmadığına dikkat çekmiştir Müslim, "Feżâʾil", 20-23. Ayrıca isimlerinden birinin "âkıb" olduğunu, bunun da "kendisinden sonra peygamber gelmeyen kişi" anlamına geldiğini söylemiştir Müslim, "Feżâʾil", 125; Tirmizî, "Edeb", 67; hatm-i nübüvvetin hadis literatüründeki kaynakları için bk. Literatür. Siyer, şemâil ve delâilü'n-nübüvve kitaplarında, Resûl-i Ekrem'in sırtında bulunan mührün onun nübüvvetiyle birlikte son peygamber oluşunun da delili sayıldığı kaydedilirse de kelime benzerliği dışında hâtemü'n-nübüvve - hâtemü'n-nebiyyîn bu hususa delil teşkil edecek bir şeyin bulunmadığı anlaşılmaktadır bk. NÜBÜVVET MÜHRÜ. İslâmiyet'in doğuşundan zamanımıza kadar geçen süre içinde Kur'an ve Sünnet'e bağlı olan bütün âlimler, Hz. Muhammed'in gelişiyle nübüvvetin sona erdiğine inanmanın İslâm akaidinin temel bir ilkesi olduğunu kabul etmişler ve bunun zarûrât-ı dîniyye arasında yer aldığı hususunda görüş birliğine varmışlardır. Buna göre hatm-i nübüvvete inanmamak veya bu konuda sürekli bir şüphe içinde bulunmak dinden çıkmayı gerektirir. Âlimlerin bu hususta dayandıkları delilleri şöylece özetlemek mümkündür 1. Hatm-i nübüvvet konusunda mânası apaçık olan, hiçbir şekilde te'vil edilemeyecek naslar mevcuttur. Bunların başında Hz. Muhammed'in nebîlerin sonuncusu olduğunu belirten âyet gelir el-Ahzâb 33/40. Dinin tamamlandığını, insanlar için din olarak sadece İslâm'ın kabul edileceğini el-Mâide 5/3, İslâm'dan başka din arayanların âhirette hüsrana uğrayacağını ve isteklerinin asla dikkate alınmayacağını Âl-i İmrân 3/85, Kur'an'ın tahrife uğramaktan korunacağını el-Hicr 15/9, Hz. Muhammed'in bütün âlemlere peygamber olarak gönderildiğini el-En'âm 6/19; el-A'râf 7/158; el-Furkān 25/1; Sebe' 34/28 bildiren âyetler bu konudaki kesin naklî delillerdendir. Hatm-i nübüvvete dair hadisler de Hz. Peygamber'in gelişiyle nübüvvetin sona erdiğine aykırı düşen bir inancı benimsemeye imkân vermeyecek kadar açıktır. Buna göre Kur'an'a ve Sünnet'e iman eden herkesin Hz. Muhammed'den sonra bir peygamberin gelmeyeceğine de kesinlikle inanması gerekir Mâtürîdî, Kitâbü't-Tevḥîd, s. 190; Halîmî, II, 82-85; Bağdâdî, Uṣûlü'd-dîn, s. 162-163; Teftâzânî, V, 45. 2. İslâm dinini Hz. Peygamber'den öğrenen ashabın nübüvvet iddiasında bulunanlarla savaşması bu hususta realiteye dayanan tarihî bir delildir. Eğer yeni bir peygamberin zuhuru Kur'an ve Sünnet'e aykırı olmasaydı ashap bu iddiada bulunanlarla savaşmaz ve onları öldürmezdi Mevdûdî, IV, 420-421. İslâm âlimleri ashabın bu konudaki icmâına uymuşlar ve muhalif görüş beyan edenlerin müslüman olamayacağına hükmetmişlerdir Âlûsî, XXII, 32-41. 3. Nasların ve icmâın yanı sıra aklen de Hz. Muhammed'den sonra yeni bir peygamberin gelmesine lüzum kalmadığını kabul etmek gerekir. Zira Allah'ın insanlara peygamber göndermesi onlara kendi varlığını ve birliğini tanıtma, buyruklarını iletme, dinî ve dünyevî konularda ihtiyaç duyacakları bilgileri anlatma, kendilerine dünya ve âhirette mutlu olmalarını sağlayacak doğru yolu gösterme amacına yöneliktir. Bütün bunlar en kâmil mânada Hz. Peygamber'in getirdiği vahiylerde mevcuttur. Ergenlik çağına giren insanların, duyularını ve vahyin aydınlattığı akıl yürütme güçlerini kullanmak suretiyle ihtiyaç duydukları bilgileri üretmeleri, duyuların ve aklın erişemediği konularda ise sadece vahye dayanarak gerçeklere ulaşmaları mümkündür. Ayrıca Hz. Muhammed'in nübüvveti evrensel olup getirdiği vahiy tahrife uğramamış, dolayısıyla yeni bir peygambere ihtiyaç kalmamıştır Muhammed Abduh, s. 167-171; Mevdûdî, IV, 426; Müctebâ Mûsevî el-Lârî, II, 200-201. Ancak nübüvvetin Hz. Peygamber'le sona ermiş olduğu gerçeği, bundan böyle ilâhî rehberliğin artık seçilmiş kişilere dayanmayıp sosyal görev haline dönüştüğü anlamını taşımakta ve kıyamete kadar bütün müslümanlara tebliğ ve temsil sorumluluğu yüklemektedir bk. FETRET. 4. Hz. Muhammed'in vefatından zamanımıza kadar hiçbir peygamberin zuhur etmemesi de hatm-i nübüvveti doğrulayıcı sosyolojik delillerden biridir. Zaman zaman peygamberlik iddiasında bulunanların ortaya çıkması ise bu gerçeği değiştirmez. Zira gerek İslâm dünyasında gerekse gayri müslimler arasında peygamberlik iddia edenlerin hiçbiri iddialarını kanıtlayamamış ve ciddiye alınmamıştır. Nitekim tarih boyunca bunlar sadece birer yalancı veya maceracı olarak değerlendirilmiş ve sahte peygamber diye nitelendirilmiştir. Başta Ehl-i sünnet olmak üzere Mu'tezile, mutedil Şîa ve Hâricî âlimleri hatm-i nübüvveti kabul etmektedir. İsnâaşeriyye İmâmiyyesi âlimlerinin bu inancı benimsemekle birlikte imamların nasla tayin edildiğini ve mâsum olduklarını ileri sürmelerinin bu inançlarını zedeleyici bir mahiyet arzettiğini söylemek mümkündür Yavuz, s. 670-677. Günümüz İsnâaşeriyye İmâmiyyesi'ne mensup âlimler, nübüvvetin sona ermesiyle gelişen olaylar karşısında takip edilmesi gereken yolun tayini konusunda ihtiyaç duyulan bilgilerin velâyet-i fakīh* müessesesi yoluyla üretileceğini ve dolayısıyla bu müessesenin nübüvvet çizgisini devam ettirdiğini kabul ederler Nâsır Mekârim eş-Şîrâzî, s. 90-91. Hakîm et-Tirmizî başta olmak üzere pek çok sûfî hatm-i nübüvvet inancından hareket ederek "hatm-i velâyet" teorisini geliştirmiştir. Buna göre bir "hâtemü'l-enbiyâ" olduğu gibi bir "hâtemü'l-evliyâ" da olmalıdır. Zira velâyet nübüvvetin bâtınıdır. Nübüvvetin zâhiri dinî hükümleri ve şeriatı haber vermek, bâtını ise haber verilenleri bizzat yaşamak ve bu şekilde nefislere tasarrufta bulunmaktır. Her ne kadar tebliğ etme bakımından nübüvvetin zâhiri tamamlanmışsa da ilâhî kemâlin yeryüzüne yansımaları olarak kabul edilen velîlerin tasarruf görevleri sürdüğünden nübüvvet velâyet şeklinde devam etmektedir Hakîm et-Tirmizî, s. 161-169, 336-342, 367-374, 421-422; ayrıca bk. VELÎ. İslâm'a intisap iddiasında bulunmakla birlikte zarûrât-ı dîniyye içinde yer alan temel ilkelerden birini veya birkaçını inkâr ettiklerinden küfre düştüklerine hükmedilen Gāliyye grupları hatm-i nübüvvet ilkesine aykırı inançlar benimsemişlerdir. Bu zümre içinde yer alan Beyân b. Sem'ân ile Ebü'l-Hattâb el-Esedî peygamberlik iddiasında bulunmuşlar, ancak müslümanlar arasında taraftar toplayamamışlardır. İmamlarını peygamber olarak kabul eden bazı Bâtıniyye ve İsmâiliyye grupları da hatm-i nübüvvete aykırı telakkiler benimseyenler arasında zikredilebilir. Tarihî, siyasî ve içtimaî sebeplerle İslâm dünyasında dinî hayatın zayıfladığı ve çeşitli alanlarda gerilemenin baş gösterip ileri boyutlara ulaştığı XIX. yüzyıldan itibaren hatm-i nübüvvet inancına aykırı görüşler Bâbîlik, Bahâîlik ve Kādiyânîlik tarafından yeniden canlandırılmaya çalışılmıştır. İsnâaşeriyye'nin kollarından Şeyhiyye'den koparak ortaya çıktığı kabul edilen Bâbîliğin kurucusu Mirza Ali Muhammed ö. 1850 önce bâb Mehdî'ye açılan kapı, ardından mehdî, daha sonra da kendisinin Hz. Muhammed'in nübüvvetini sona erdiren ve İslâm'ı nesheden yeni bir peygamber olduğunu iddia etmiştir. Mirza Ali Muhammed'in öldürülmesinden sonra Mirza Hüseyin Ali ö. 1892, kendisinin babın önceden haber verdiği "Allah'ın ortaya çıkaracağı zat" olduğunu söyleyerek Bahâîliği kurmuştur. Bahâîliğe göre Hz. Peygamber resullerin değil nebîlerin sonuncusu olduğundan Allah ondan sonra yeni resuller gönderebilir. Bahâullah da geleceği vaad edilen resuldür. Onun gelişiyle din tamamlanmıştır DİA, IV, 467. XIX. yüzyılın sonlarına doğru Hindistan'da ortaya çıkan Kādiyânîliğin kurucusu Mirza Gulâm Ahmed de benzer şekilde müceddidlikle başlayan iddialarını mesîhlik ve mehdîlikle devam ettirmiş, sonunda kendisinin yeni bir şeriat getirmeyen bir peygamber olduğunu ileri sürerek gerçek maksadını ortaya koymuştur. Mirza Gulâm da Bâbîlik ile Bahâîliğin delillerini kullanmış ve Kur'an'da Hz. Muhammed'in nebîlerin sonuncusu değil "nebîlerin süsü" olduğunun belirtildiğini iddia etmiştir M. Ferîd Vecdî, s. 332; Fığlalı, Kādiyânîlik, s. 142-167. Bâbîlik, Bahâîlik ve Kādiyânîliğin ortaya çıkışından sonra özellikle Hint alt kıtasında eleştiri ve red niteliğinde birçok eser kaleme alınmış, toplantılar yapılmış ve hatm-i nübüvvete karşı olan görüşlerle mücadele etmek için çeşitli müesseseler kurulmuştur

hatemün nebiyyin hangi peygamber için kullanılan bir sıfattır